wtorek, 11 listopada 2014

Cytaty z książki "Kronika ptaka nakręcacza" Harukiego Murakamiego


 "Zima była dość sroga, lecz mimo tego czasami zapominałem włączyć piecyk, bo nie potrafiłem odróżnić prawdziwego zimna od mego zimna wewnętrznego."
"Wspomnienia i myśli starzeją się tak samo jak ludzie."

"Aby oszukać innych, trzeba najpierw oszukać samego siebie."


"Gdy trzeba iść w górę, należy znaleźć najwyższą wieżę i wspiąć się na sam szczyt. A gdy ktoś ma iść w dół, powinien znaleźć najgłębszą studnię i zejść na samo dno."

"Wydajne posuwanie się w złym kierunku jest gorsze od stania w miejscu."

"Trzeba czasem dać upust uczuciom. Jeżeli się tego nie robi, zatrzymuje się wewnętrzny nurt."

"Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce."

"Światło świeci w życiu jedynie przez bardzo krótki czas. Może tylko przez kilkanaście sekund. Jeżeli ten czas minie i jeżeli człowiek nie zdąży znaleźć danego mu objawienia, nie będzie już miał powtórnej okazji. I być może przyjdzie mu spędzić resztę życia w głębokiej samotności i żalu, od których nie ma ucieczki. Żyjąc w takim świecie mroku, człowiek nie może się już niczego spodziewać. W dłoniach trzyma się jedynie żałosne szczątki tego, co mogło być."

"Nie ma na świecie nic równie okrutnego, jak poczucie opuszczenia wywołane tym, że nie ma się na co czekać."

"Ludzie nie zawsze wysyłają wiadomości po to, żeby przesłać prawdę […]. Tak samo jak nie zawsze spotykają się z innymi po to, żeby im pokazać prawdziwą twarz."

"Nienawiść jest jak długi ciemny cień. W większości wypadków sam nienawidzący nie wie, skąd się wzięła. To miecz obosieczny. Zadając ranę drugiemu, samemu odnosi się rany. Ci, którzy zadają gwałtowne rany, sami gwałtowne rany odnoszą. Zdarza się też, że można stracić życie."

"Człowiek nie może żyć, nie będąc prawdziwym sobą."

"Ciekawość wyciąga z ukrycia odwagę i budzi ją. Ale w większości przypadków ciekawość od razu znika i odwaga musi dalej iść sama. Ciekawość przypomina wesołego kolegę, któremu nie można zaufać. Podpuści cię, ile może, potem w odpowiednim momencie się zmyje. A człowiek sam musi dalej sobie radzić, próbując zebrać się na odwagę."

"Gdyby miało się zawsze, zawsze tak po prostu żyć, nikt nie zastanawiałby się poważnie nad życiem. Nie byłoby takiej potrzeby. A nawet gdyby była, można by sobie powiedzieć: „Mam jeszcze mnóstwo czasu. Pomyślę o tym kiedy indziej”. Ale tak nie jest. Musimy myśleć teraz, tutaj, w tej chwili."

"Kiedy się odchodzi, lepiej odejść szybko, od razu."

"Ludzie mówią, że nikt nie może zrozumieć bólu drugiego człowieka. Czy naprawdę tak jest? Ja tak nie uważam. Zdarza się, że gdy widzimy, jak ktoś naprawdę cierpi, czujemy to cierpienie czy ból jak własne. To jest siła współodczuwania, współczucia."

"Na pewno czas nie płynie jak litery w alfabecie A, B, C…, tylko tu sobie popłynie, to tam…"

"Są rzeczy od których nie można uciec, jeśli nawet odejdzie się od nich bardzo daleko."

"Rzeczywistość składa się z kilku warstw."

"Wydaje mi się, że jest pewna różnica między tym, co ja uważam za rzeczywiste i co naprawdę jest rzeczywiste. Czasami zdaje mi się, że coś niewielkiego się we mnie ukrywa."


Cóż mogę powiedzieć. 

Od mojego spotkania z "Kroniką ptaka nakręcacza" naprawdę polubiłam twórczość Murakamiego. Rzeczywistość, którą kreował była taka unikatowa i realna! Tyle absurdów życia zbiegało się w niej ku sobie, jednocześnie istniejąc obok rzeczy naturalnych i oczywistych. Potrafiłam czytać kronikę godzinami, powtarzać kilkakrotnie fragmenty, które mi się spodobały, wracać do nich. Wcześniej przeczytany przeze mnie zbiór opowiadań: "Zniknięcie słonia" również połknęłam praktycznie na raz, ale nadal miałam opory i pozostałości nieufności do dzieł Murakamiego. Jakbym bała się zakochać w jego książkach. Wydawały mi się tak cudowne, że aż niemożliwe. Za późno. Kronika zniszczyła wszelki mój opór, jak wyjątkowo krótko trwająca fala tsunami. Raz, a dobitnie. Gorąco polecam wszystkim przeczytać ten tytuł! Jeśli nie jesteście przygotowani na coś niemożliwego, to lepiej załóżcie jakąś maskę i zachowajcie dystans czytając kronikę, a potem wróćcie do niej naprawdę otwarci.

Pozdrawiam cieplutko
~Kyoko Iseki~

3 komentarze:

  1. Trzeba by kiedyś sięgnąć po tę książkę. ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Murakami świetny pisarz !:3

    OdpowiedzUsuń
  3. Niesamowite, jakbym słyszał siebie w głowie. Zdecydowanie po niego sięgnę. W porę ^^

    OdpowiedzUsuń